Τουκατσέφσκι, Μιχαήλ

(1895 – ;). Ρώσος μπολσεβίκος στρατηγός. Ήταν αριστοκρατικής καταγωγής, πήρε μέρος στον A’ Παγκόσμιο πόλεμο ως αξιωματικός και λίγο πριν από την κατάρρευση του ρωσικού μετώπου πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Γερμανούς και κλείστηκε στο φρούριο της Ιγκολστάτης. Κατόρθωσε να δραπετεύσει από εκεί τον Δεκέμβριο του 1917, έφτασε μετά από πολλές περιπέτειες στη Ρωσία μόλις τον Οκτώβριο του 1918, προσχώρησε στον μπολσεβικισμό και προήχθη σε λοχαγό. Στάλθηκε επικεφαλής 6.000 ανδρών εναντίον των Τσεχοσλοβάκων, οι οποίοι εξεγέρθηκαν και κυρίευσαν το Σιμπίρσκ, τους νίκησε και ανακατέλαβε την πόλη. Κατόπιν πολέμησε νικηφόρα εναντίον του Κολτσάκ και εναντίον της λευκής στρατιάς του Ντενίκιν. Την άνοιξη του 1920 διορίστηκε αρχηγός της στρατιάς της Δύσης. Όταν ο Πλσούδσκι, σε συνεννόηση με την ουκρανική κυβέρνηση του Πετλιούρα, εισέβαλε στην Ουκρανία, ο T., επικεφαλής του ερυθρού στρατού, επιτέθηκε κατά των Πολωνών και τους απώθησε. Αλλά τον Ιούνιο του 1920 τα πράγματα αντιστράφηκαν και οι Πολωνοί νίκησαν. Τον επόμενο μήνα ο Τ. επιχείρησε δεύτερη επίθεση επικεφαλής του ερυθρού στρατού, νίκησε κατά κράτος τους Πολωνούς, κυρίευσε το Μπρεστ - Λιτόφσκ και έφτασε έξω από τη Βαρσοβία. Η Γαλλία τότε έστειλε στην Πολωνία τον στρατηγό Βεϊγκάν. Στις 15 Αυγούστου έγινε η μεγάλη μάχη της Βαρσοβίας, κατά την οποία οι μπολσεβίκοι νικήθηκαν. Μετά την αποτυχία αυτή ο Τ. επέστρεψε στην Ουκρανία, εργάστηκε αποτελεσματικά για την εκκαθάρισή της από τα σοσιαλεπαναστατικά στοιχεία και κατέστειλε την εξέγερση της Κροστάνδης. Το 1926, ο Τ. διορίστηκε αρχηγός του γενικού επιτελείου του ερυθρού στρατού.